หนี้รัญจวน

รายละเอียดคอนเทนต์

ไวโอล่า โรมานซ์, Thai

“หน้าตาอย่างคุณ ผมว่าน่าจะขายตัวได้สบาย คุณไม่ลองขายดูล่ะ” จบคำสบประมาทปล่อยมือออก แล้วจ้องมอง เขากำลังรอว่าเธอจะแสดงอาการเช่นไร คนถูกปรามาศนิ่งงัน คนอย่างเธอมันมีค่ามีราคาขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าหากมันทำให้พ่อกับแม่รอด เธอยินดี ช้อนสายตามองคนตัวใหญ่ เห็นรอยยิ้มหยัน ที่พึ่งที่ไหนไม่มี แล้วคนอย่างเธอจะสนใจอะไรเล่า “ฉันจะขาย ถ้าฉันได้เงินมากพอ”

5